Nuk është e rrallë që, duke u kthyer nga një ekskursion, nga oborri i shkollës apo nga ndonjë aktivitet tjetër, nxënësit të zbulojnë se paratë e tyre të xhepit mungojnë nga çanta. Në fakt, është aq e zakonshme sa që pothuajse 39% e nxënësve, sipas një ankete të realizuar në kuadër të programit Future Integrity Leaders të financuar nga Erasmus+, kanë përjetuar ose kanë qenë dëshmitarë të incidenteve të vjedhjeve të vogla.
Shpesh, qëndrimi i mësuesve dhe prindërve është të injorojnë dhe t'i neglizhojnë këto incidente si të parëndësishme. Megjithatë, për nxënësit që janë 'viktima', përtej humbjes së sendeve, vjedhjet e vogla mund të kenë një ndikim të thellë në jetën e tyre emocionale, akademike dhe shoqërore. Shkelja e hapësirës personale dhe ndjenjat pasuese të pasigurisë mund të krijojnë një mjedis ku mësimi bëhet i dorës së dytë në krahasim me shqetësimet për sigurinë.
Nga ana tjetër, fëmijët që përfshihen në vjedhje të vogla përballen me probleme në karrierën e tyre akademike, mund të izolohen nga rrethina e tyre dhe madje mund të kenë probleme me ligjin që në moshë të hershme.
Prindërit dhe stafi arsimor duhet të tregojnë mirëkuptim dhe ndjeshmëri në trajtimin e fëmijëve dhe adoleshentëve të përfshirë në akte të tilla. Një kuptim i mundshëm i arsyeve për sjelljen e tillë të paligjshme mund ta bëjë më të lehtë adresimin e çështjes dhe ndihmon në zhvillimin e strategjive efektive të zgjidhjes. Arsyet më të zakonshme pse fëmijët përfshihen në akte të vjedhjeve të vogla janë ndikimi/shtrëngimi nga bashkëmoshatarët, problemet familjare, xhelozia ndaj objekteve ose parave që mund të kenë bashkëmoshatarët dhe vetëvlerësimi i ulët.
Por çfarë mund të bëjnë prindërit për të parandaluar ose trajtuar sjellje të tilla dhe për t'i menaxhuar ato?
Fillimisht është e rëndësishme të afrohen me adoleshentin me kujdes, reagimet e tepruara dhe mosadresimi i çështjes në mënyrë të vendosur mund të sjellin rezultatet e kundërta nga ato të dëshiruara. Është e rëndësishme të krijohen kanale komunikimi me fëmijën, në mënyrë që të diskutojnë shkaqet e sjelljes dhe të shpjegojnë domosdoshmërinë e marrjes së përgjegjësisë dhe nevojën që të ketë një lloj 'çmimi' për veprimin. Një 'çmim' i tillë mund të jetë kthimi i parave ose objekteve të vjedhura dhe privimi nga disa privilegje që gëzon adoleshenti, si përdorimi i lojërave video.
Është gjithashtu veçanërisht e rëndësishme që prindërit të jenë të vetëdijshëm për miqësitë që kanë fëmijët e tyre adoleshentë dhe të promovojnë zgjedhjet e mira të miqve, pa qenë të tepruar apo kritikë, pasi kjo mund të ketë efektin e kundërt.
Së fundi, bashkëpunimi ndërmjet prindërve dhe mësuesve është jetik në rastet e vjedhjeve të vogla. Është e rëndësishme të ketë komunikim të hapur midis tyre, për të formuar një aleancë për të parandaluar ose menaxhuar në mënyrë efektive këto incidente.
Në përfundim, incidentet e vjedhjeve të vogla në shkolla janë një problem i zakonshëm që ndikon në jetët e shumë nxënësve. Trajtimi i vjedhjeve të vogla kërkon ndjeshmëri, durim dhe vendosmëri nga prindërit dhe stafi mësimdhënës. Së fundi, është e rëndësishme që të rriturit të kuptojnë arsyet që i shtyjnë adoleshentët të kryejnë akte të tilla në mënyrë që të adresojnë problemet në rrënjët e tyre.
Comments