Parandalimi dhe pjesëmarrja në shkolla për të luftuar vandalizmin.

Vandalizmi në shkolla është një problem kronik dhe i vazhdueshëm, që më së shpeshti

haset gjatë viteve të adoleshencës. Mund të shfaqet në forma të ndryshme, nga

mbishkrimet në mure deri te shkatërrimi i pronës si kompjuterët, duke lënë një ndikim

potencialisht kronik në institucionet arsimore dhe komunitetet që i rrethojnë.

Megjithatë, përtej dëmeve materiale, çështja e vandalizmit shkon më thellë dhe

kërkon vëmendje dhe veprim nga shoqëria, veçanërisht nga komuniteti i shkollës.

Nuk ka të bëjë vetëm me rregullimin e dritareve të thyera ose lyerjen e mureve ose

blerjen e kompjuterëve të rinj - ka të bëjë me trajtimin e shkaqeve rrënjësore dhe

nxitjen e ndjenjës së përgjegjësisë tek adoleshentët.

Për të filluar, është e rëndësishme të kuptojmë se nga ka të ngjarë të rrjedhin sjellje te

tilla ofenduese si vandalizmi. 3 burimet kryesore nga vjen vandalizmi janë të njëjta

me burimet e delikuencës së përgjithshme adoleshente dhe ato janë, familja dhe çdo

problem me të cilin përballen, problemet sociale që përbëjnë shoqërinë dhe ndikimi i

bashkëmoshatarëve. Është gjithashtu e rëndësishme të përmendet se në shumicën e

rasteve një adoleshent nuk fillon papritur vandalizmin në adoleshencë, delikuenca

zakonisht ka shenja që në moshën parashkollore dhe fillore, çdo herë me manifestime

të ndryshme . Kjo nënvizon rëndësinë e parandalimit dhe qasjes ndaj problemeve para

se të zhvillohen në forma më serioze të sjelljes delikuente , si vandalizmi.

Shpesh, megjithatë, trajtimi i incidenteve të vandalizmit në shkolla trajtohet duke

marrë masa për të penguar shkelësit si përdorimi i ndriçimit të mirë në oborret e

shkollave, përdorimi i kamerave dhe mbikëqyrja e mjediseve të shkollës. Edhe pse

shumë herë masa të tilla mund të duken të suksesshme, ato në fakt nuk trajtojnë

'sëmundjen' por 'simptomën'.

Për të trajtuar fenomenin e vandalizmit në komunitetin e shkollës, gjëja më e

rëndësishme, si në pothuajse të gjitha fenomenet e delikuencës adoleshente, është

parandalimi.

Programet edukative që synojnë rritjen e ndërgjegjësimit për pasojat e vandalizmit

dhe promovimin e respektit për hapësirat publike mund të jenë efektive. Përveç kësaj,

krijimi i një ndjenje përgjegjësie dhe pronësie nga nxënësit ndaj mjedisit të tyre

shkollor luan një rol qendror në luftimin e vandalizmit tek adoleshentët. Kur

adoleshentët ndjejnë një lidhje personale me shkollën e tyre, ata kanë më pak gjasa të

përfshihen në sjellje që mund ta dëmtojnë atë. Inkurajimi i nxënësve që të krenohen

me shkollën e tyre nëpërmjet nismave të tilla si projektet e pastrimit të komunitetit

dhe piktura murale jo vetëm që i zbukuron shkollat, por gjithashtu rrit ndjenjën e

përkatësisë dhe përgjegjësisë së adoleshentëve. Së fundmi, roli i shtetit është

gjithashtu i rëndësishëm, me hartimin dhe zbatimin e programeve parandaluese që

synojnë përfshirjen e adoleshentëve në aktivitete jashtëshkollore (p.sh. art, sport,

edukim mjedisor) që nxisin interesin dhe zhvillojnë kreativitetin e tyre.

Vandalizmi ne adoleshenc është një çështje komplekse me pasoja të mëdha, por nuk

është e patejkalueshme. Duke adresuar shkaqet kryesore dhe duke nxitur ndjenjën e

përgjegjësisë dhe përkatësisë tek adoleshentët, ne mund të krijojmë mjedise shkollore

më të sigurta dhe më të mira ku mbizotëron respekti dhe bashkëpunimi.