Bullizmi ka qenë një çështje e nxehtë në të gjithë Evropën në dekadat e fundit. Lajmet për raste ekstreme të bullizmit përhapen dhe raportohen në TV dhe rrjetet sociale. 81.5% e nxënësve të pyetur në një anketë të realizuar në kuadër të projektit Future Integrity Leaders, të financuar nga Erasmus+, thanë se kishin qenë dëshmitarë ose kishin përjetuar bullizim.
Por për të kuptuar vërtet fenomenin e bullizmit, së pari duhet të përcaktojmë se çfarë është bullizmi dhe çfarë nuk është.
“Bullizmi është sjellje agresive e qëllimshme, e paprovokuar dhe e përsëritur (fizike dhe psikologjike) nga dikush ose një grup drejt dikujt që e perceptojnë si të dobët.”
Bullizmi nuk është një shaka e sinqertë midis shokëve dhe miqve (kur të dy kanë kënaqësi) ose zënk ë midis njerëzve me forcë psikologjike dhe fizike të njëjtë.
A ka shenja që mund të njohim te një fëmijë që përjeton bullizëm?
Bullizmi mund të mos vërehet lehtë nga prindërit ose personeli arsimor, por disa shenja mund të jenë të pranishme te fëmijët që përjetojnë situata të tilla të pakëndshme. Në veçanti, mund të vërehet që fëmija kthehet në shtëpi me rroba të ndotura ose të grisura, duket i uritur, humbet para ose objekte në mënyrë shqetësuese dhe jep shpjegime të çuditshme për rrahjet e pashpjeguara.
Përveç kësaj, fëmija mund të shfaq shpërthime të papritura të zemërimit, të përpiqet të mungojë dhe të refuzojë të shkojë në shkollë, ose të shtiret sikur është i sëmurë. Gjithashtu, fëmija mund të përjetojë ëndrra të këqija dhe mund të ketë një rënie të papritur në performancën shkollore. Këto shenja mund të tregojnë ekzistencën e problemeve që burojnë nga bullizmi dhe kërkojnë monitorim dhe mbështetje të kujdesshme nga prindërit dhe mësuesit.
Njohja e hershme që një fëmijë po përjeton bulizëm mund të na ndihmojë të marrim masat e nevojshme për të parandaluar incidente të mëtejshme dhe gjithashtu të na ndihmojë të vendosim se si të afrohemi dhe të ndryshojmë sjelljen e bullistëve.
A mund t’i identifikojmë fëmijët që bullizojnë?
Fëmijët që janë shpesh të përfshirë në bulizëm mund të kenë një personalitet të fortë dhe të hapur dhe sjellje impulsive. Përveç kësaj, ata karakterizohen nga mungesa e tolerancës për diversitetin dhe një qëndrim manipulues, shpesh pa empati për ndjenjat e të tjerëve.
Këta fëmijë mund të alternojnë midis roleve të viktimës dhe agresorit, duke krijuar një dinamikë të pasigurt dhe të paqëndrueshme në marrëdhëniet e tyre shoqërore. Ata shpesh justifikojnë veprimet e tyre bullizuese si përgjigje ndaj asaj që ata e perceptojnë si sfida nga viktimat e tyre, duke u përpjekur të minimizojnë pasojat për viktimat dhe të justifikojnë sjelljen e tyre.
A ka një mënyrë për të parandaluar bullizimin?
Megjithëse nuk ka një mënyrë të saktë për të parandaluar bullizimin, shkollat dhe personeli mësimdhënës mund të ndërmarrin disa hapa për të ndihmuar në përballimin e tij. Së pari, informimi dhe rritja e ndërgjegjësimit për bullizimin midis prindërve dhe nxënësve është një hap kyç.
Përveç kësaj, krijimi i një mjedisi të sigurt për të gjithë fëmijët është thelbësor, duke vendosur rregulla të qarta për sigurinë dhe mirëqenien e të gjithë nxënësve. Mbikëqyrja e kujdesshme nga personeli mësimdhënës gjatë pushimeve mund të ndihmojë në identifikimin e incidenteve të hershme te bullizmit.
Gjithashtu, inkurajimi i fëmijëve dhe prindërve për të mbajtur komunikim të hapur me mësuesit është një element i rëndësishëm. Së fundi, organizimi i punëtorive edukative për tema si zgjidhja e mosmarrëveshjeve dhe përmirësimi i komunikimit mund të ndihmojë në krijimin e një mjedisi të shëndetshëm shkollor.
Parandalimi i bullizmit kërkon përpjekje dhe përkushtim të vazhdueshëm nga ana e personelit mësimdhënës. Vetëm në këtë mënyrë mund të arrihen përfitime të rëndësishme, si për nxënësit ashtu edhe për mjedisin e tyre shkollor.
Comments