Справување со расистички инциденти

Училиштето е место за размена на знаења и за подготовка на новата генерација за нивниот влез во општеството. Неизбежно, децата ги носат во училишната заедница сите проблеми со кои се соочуваат општествата и ги инкорпорираат во нивните „мали општества“.

Расизмот во училиштата е прашање што ги интересира наставниците, родителите и целото општество и не треба да се игнорира.

Во училиштата често се забележуваат расистички појави. Всушност, речиси ½ од учениците во Грција, Албанија, Северна Македонија и Бугарија (48,75%) биле сведоци или доживеале расистички феномени (според истражувањето спроведено во рамките на проектот „Идни лидери за интегритет“ финансиран од Еразмус +). Според истражувањето на Children's Advocate, 66% од децата веруваат дека расизам постои во нивното училиште.

  Расистичките појави може да варираат од отворени напади и дискриминација до несвесни предрасуди. Навистина, несвесната пристрасност е доста тешко да се идентификува. Во секој случај, тоа не само што влијае на академските перформанси на студентите кои се изложени на вакви расистички напади, туку и влијае на нивното ментално здравје.

Како можат родителите и образовниот персонал да помогнат?

Родителите и наставниците ја имаат најважната улога и се тие кои можат да спречат и да ги менаџираат ваквите инциденти.

Создавањето безбедна и доверлива средина во училиштето и дома треба да биде приоритет, како и негувањето на емпатијата и етиката кај децата. Дискусиите за расизмот треба да бидат отворени, а инцидентите на расизам треба да се дискутираат и во училницата и дома. Се подразбира дека дискусиите треба да се приспособат според возраста на детето, но избегнувањето такви дискусии не е соодветен одговор.

Кога сме соочени со расистички феномен, било како родители или како наставници, управувањето со него е особено сериозен и деликатен процес. Секој случај и инцидент ќе има различен начин на постапување.

  Но, процедурата за управување со такви инциденти може да биде:

Првично е забележан инцидентот. Може да биде забележан од соученик или соученици или од наставник. Прв приоритет е да се осигураме дека сите деца се безбедни. Инцидентот е пријавен кај класниот раководител за одделението како и директорот на училиштето.

Тогаш е важно да се одржат состаноци со децата вклучени во инцидентот. На овие состаноци ќе се истражат причините, а за инцидентот ќе се разговара надолго во обид да се разберат настаните.

Во зависност од инцидентот, може да биде неопходно да се наметнат соодветни санкции на сторителот и да се обезбеди психолошка поддршка на жртвата.

Родителите, исто така, треба да бидат информирани за инцидентот бидејќи нивниот придонес во управувањето со такви инциденти е важен.

Конечно, добра практика би било, кога се забележуваат вакви расистички појави, училиштето да ги земе предвид и да организира настани - дискусии - работилници против расизмот во обид да се спречат ваквите појави.

Расизмот во училиштата е сериозен социјален проблем кој негативно влијае на образовната средина и атмосферата на соработка меѓу учениците. Образовната заедница треба да ја игра својата улога во промовирањето на мултикултурализмот, да научи разбирање и почитување на различностите и да научи ефикасно да се справува со расистички инциденти во училишната средина.